Hipoterapia jest naturalną metodą leczenia niektórych schorzeń lub wspomagającą leczenie chorób u dzieci. Terapia ta wykorzystuje konie do współpracy z chorymi dziećmi. Uważana za bardzo uniwersalny sposób radzenia sobie z emocjami towarzyszącymi wielu ciężkim chorobom jak również środek mający właściwości lecznicze. Pomaga przełamywać lęki, uczy spokoju, opanowania poprzez odpowiedni kontakt ze zwierzęciem.
Na czym polega hipoterapia?
Terapia ta ma na celu rehabilitację w szerokim zakresie tego słowa. Mogą to być ćwiczenia relaksacyjne, ruchowe, sensoryczne. Koń jest idealnym zwierzęciem do tego celu, ponieważ jazda na jego grzbiecie stymuluje całe ciało jeźdźca, bez potrzeby zbytniego angażowania jego mięśni. Ponadto kontakt ze zwierzęciem działa uspokajająco, daje poczucie bezpieczeństwa i nie budzi strachu. Ćwiczenia, jakie obejmuje hipoterapia mogą mieć różne formy np. jazda na grzbiecie zwierzęcia, siedzenie na nim, przytulanie, głaskanie, opieka. Podczas zajęć oprócz dziecka konieczna jest początkowo obecność bliskiej osoby. Co ważne, zawsze przeprowadza je fizjoterapeuta. Pomaga on choremu przezwyciężyć strach przed koniem, co bardzo pozytywnie wpływa na problemy emocjonalne pacjenta. Po przełamaniu pierwszych lodów, następuje kontakt dotykowy, a następnie siedzenie i jazda na koniu. Zdarza się, że mali pacjenci przywiązują się emocjonalnie do konia, z którym ćwiczą, dlatego bierzmy pod uwagę, aby było to zawsze to samo zwierzę. Dodatkowym plusem zajęć z hipoterapii jest fakt, że odbywają się one na świeżym powietrzu, w otoczeniu natury, w cichej i spokojnej okolicy.
Dla kogo hipoterapia?
Terapia ta polecana jest zarówno dzieciom jak i dorosłym. Jednak to głównie u małych pacjentów widać najlepsze efekty leczenia. Hipoterapia działa bowiem odblokowująco na psychikę, dlatego jest wskazana dla dzieci, które są nerwowe i mają problemy o podłożu emocjonalnym. Wśród chorób, przy których leczeniu wskazana byłaby ta metoda są:
- dziecięce porażenie mózgowe;
- autyzm;
- zespół Aspergera;
- nerwica;
- nadpobudliwość;
- problemy ortopedyczne;
- problemy z chodzeniem;
- problemy z koordynacją wzrokowo–ruchową;
- nieśmiałość, wycofanie, niskie poczucie własnej wartości;
- choroby wzroku;
- stany po urazach.
Jak widać, terapia z wykorzystaniem koni jest wskazana w większości chorób podłożu psychologicznym oraz ruchowym. Są jednak ograniczenia jeśli chodzi o osoby mogące z niej korzystać. Na pewno mogłaby być ona niebezpieczna dla dzieci z padaczką, upośledzeniem umysłowym w dużym stopniu, utrwalonymi deformacjami, zniekształceniami lub przykurczami.
Hipoterapia jest bardzo skuteczną metodą leczenia, jednak nie powinniśmy się ograniczać jedynie do niej w przypadku poważniejszych schorzeń. Jej przeprowadzanie nie koliduje bowiem z innymi sposobami leczenia. Jedynym wyjątkiem są lekkie schorzenia natury psychologicznej takie jak nieśmiałość i wycofanie. W tym przypadku jest niezwykle skuteczna ponieważ pozwala dziecku na zajęcie pozycji nadrzędnej, poprzez siedzenie na koniu i kierowanie nim. Jeśli leczeniu chcemy poddać dziecko ze schorzeniami psycho-ruchowymi musimy pamiętać, o tym, aby przeprowadził je specjalista. Nie decydujmy się na to sami.
MWI