Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Kot perski jest bardzo specyficzną rasą z wyróżniającą go obszerną, puchatą sierścią. Z racji łagodnego charakteru, jest dobrym kompanem dla dzieci i doskonałym towarzyszem domowników w każdym wieku.
Wygląd
Kot perski jest stosunkowo dużym kotem, a jego waga waha się w granicach 4-7 kg. Posiada charakterystyczne, duże, okrągłe oczy, o różnych kolorach. Są to koty charakteryzujące się długą, gęstą, a przy tym bardzo delikatną sierścią o szerokim spektrum umaszczenia. Ciało kota jest masywne, umięśnione. Jest posiadaczem bardzo małych, lekko zaokrąglonych uszu i charakterystycznie spłaszczonej czaszki. Ogon kota perskiego również jest obficie owłosiony, krótki, niesiony nisko. Koty takie, ze względu na swój wygląd przypominają maskotkę. Z racji tego, że posiada on długą i gęsta sierść, to ważna jest odpowiednia jej pielęgnacja, zwłaszcza czesanie przynajmniej raz na dzień, aby nie tworzyły się na niej kołtuny. Ponieważ te królewskie koty uwielbiają porządek i higienę, należy się liczyć z częstą (nawet codzienną) wymianą żwirku. Niektóre osobniki będą bezlitośnie załatwiać się poza kuwetą przy nawet najmniejszym braku higieny, niepozorny żwirek stać się więc może solidną pozycją na liście wydatków. Persy to także koci smakosze – nie zadowolą się przeciętnej jakości karmą. Na szczęście nie słyną z przesadnego apetytu.
Charakter
Kot perski ma bardzo łagodny charakter, w przeciwieństwie do np. Maine Coonów nie miauczy ani nie poszczekuje często. Sam bardzo dobrze przystosowuje się do nowego otoczenia, co wiąże się także z faktem, że nie przeżywa znacznie np. zmiany właściciela. Jest kotem raczej ufnym, który ceni sobie domowy tryb życia. Nie lubi nadmiernego wysiłku, biegania, znacznie bardziej ceni sobie wygodne miejsce na ciepłej kanapie. Mimo wszystko bardzo lubi się bawić, jeżeli nie wiąże się to ze zbyt dużym nakładem sił. W stosunku do innych kotów jest raczej obojętny, nie bywa zazdrosny. Również dobrze reaguje na psy. Agresja u tych kotów nie występuje prawie wcale. Rzadko kiedy używają one pazurów.
Choroby
Jeżeli chodzi o predyspozycje do chorób, to koty perskie bardzo często mają problemy z nerkami. Są narażone przede wszystkim na policystowatość nerek, która nieleczona prowadzi do całkowitej ich niewydolności. Choroba ta początkowo nie ujawnia żadnych objawów, dlatego też wykrycie jej we wczesnym stadium jest niezwykle trudne. Dlatego też tak ważne jest częste zabieranie kota do weterynarza, któy ma szansę zdiagnozowania przypadłości odpowiednio wcześniej i podjęcia efektywnego leczenia. Innymi często występującymi chorobami u kota perskiego są: przetrwały przewód Botala, kardiomiopatia przerostowa, zespolenie wrotno oboczne. Ponadto koty perskie mają również bardzo często problemy z oczami i słuchem. Z racji podatności na choroby, warto uwzględnić w budżecie regularne wizyty u weterynarza.
Persy to niezwykle reprezentacyjne, dostojne i spokojne koty, które oprócz reprezentacyjnego, iście królewskiego wyglądu, charakteryzują się także „łaskawą obojętnością wobec świata”. Są idealne w zabawach z dziećmi, ponieważ rzadko kiedy reagują na cokolwiek agresywnie. Same również bardzo lubią się bawić, o ile zabawa nie wymaga większego wysiłku i wychodzenia z domu. Koty te uwielbiają wylegiwać się na miękkich kanapach, czy parapetach. Z racji tego, że dobrze reagują na inne zwierzęta, to nie ma problemu z posiadaniem w tym samym czasie kota perskiego i psa w domu.
WST
