Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Zakończenie małżeństwa zazwyczaj bywa bardzo trudne, zwłaszcza, gdy małżonkowie mają wspólne niepełnoletnie dziecko lub dzieci. Jakie decyzje w ich sprawie może podjąć sąd przy orzekaniu o rozwodzie za porozumieniem stron?
Rozwód za porozumieniem stron – w jakich sytuacjach sąd orzeknie rozwód?
Rozwód za porozumieniem (https://kancelariasprawyrodzinne.pl/rozwod-bez-orzekania-o-winie/) stron stanowi potoczne określenie rozwodu bez orzekania o winie. W praktyce oznacza to, że tego typu sposób na zakończenie małżeństwa może być zastosowany tylko i wyłącznie wtedy, kiedy oboje małżonkowie wyrażą na niego zgodę. Ponadto sąd musi stwierdzić, że między nimi nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia. W praktyce zupełny rozpad oznacza to, że pomiędzy partnerami ustały wszelkie więzi związane ze sferą fizyczną, psychiczną i gospodarczą. Sąd musi mieć pewność, że małżonkowie w żaden sposób nie są w stanie ich odbudować.
Istnieją sytuacje, w których rozwód, w tym także rozwód za porozumieniem stron nie jest możliwy, nawet, jeśli doszło do zupełnego oraz trwałego rozpadu pożycia. Jedną z nich jest taka, kiedy na skutek rozwodu mogłoby ucierpieć dobro wspólnego małoletniego dziecka. Są to już jednak kwestie rozpatrywane indywidualnie.
Rozwód za porozumieniem stron, a opieka nad dziećmi
Zgodnie z art. 58 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.io.) sąd rozstrzyga zarówno w kwestii wysokości kosztów związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka, jakie każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia, a także o władzy rodzicielskiej. Rozstrzygnięcie władzy rodzicielskiej, w tym o sposobie sprawowania opieki nad wspólnym małoletnim dzieckiem (dziećmi) jest jednym najważniejszych obowiązków, jakie spoczywa na sądzie.
Stosownie do okoliczności sąd może pozostawić pełną władzę rodzicielską obojgu rodzicom, albo też powierzyć wykonywanie jej jednemu z nich. Tym samym ogranicza władzę rodzicielską drugiego z nich do określonych obowiązków, a także uprawnień w stosunku do dziecka. Sąd ma także prawo do ograniczenia lub pozbawienia, bądź też zawieszenia władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego rodzica lub do obojga.
Podstawowym kryterium dla sądu przy rozstrzyganiu kwestii związanej z władzą rodzicielską jest dobro dzieci oraz interes społeczny. Pojęcie „dobro dziecka” nie jest definiowane przez przepisy, jednak przyjęło się, że oznacza ono wartości związane z kwestiami materialnymi i niematerialnymi, które są niezbędne do tego, aby zapewnić mu prawidłowy rozwój psychiczny oraz fizyczny. Interes społeczny, to głównie przygotowanie dziecka do pracy w społeczeństwie biorąc pod uwagę jego uzdolnienia.
Są przypadki, w których sąd kieruje jednak się wyłącznie dobrem dziecka (orzeka zgodnie z jego interesem). W praktyce oznacza to branie pod uwagę jego wieku, płci, a także warunków w jakich dotychczas jest wychowywane – na przykład tylko przez jednego z rodziców. Sąd bierze wówczas pod uwagę możliwość wystąpienia zaburzeń psychicznych u dziecka, wówczas, gdy ta sytuacja miałaby się zmienić.
W przypadku gdy sąd wybiera jednego z rodziców, któremu zostanie powierzona władza rodzicielska, powinien kierować się przepisami, które określają cel tych spowczywających na nim obowiązków oraz ich zakres. Władzę powinien otrzymać ten rodzic, który daje lepszą gwarancję, na ich wykonanie. W orzeczeniu z dnia 21.11.1952 r., C 1814/52 Sąd Najwyższy uznał, że zwłaszcza okresie niemowlęctwa i wczesnego dzieciństwa wskazane jest, aby dziecko przebywało pod opieką matki.
Powierzenie władzy rodzicielskiej jest kwestią indywidualną i jest ono rozpatrywane mając na uwadze powyższe informacje.
Dowiedz się więcej na: https://kancelariasprawyrodzinne.pl/
Materiał partnera zewnętrznego