Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Miłość do psów to właściwie cecha charakterystyczna brytyjskiego dworu, a mimo to nie każdy pies ma szansę zaskarbić sobie względy władców. Psom rasy corgi zdecydowanie się to udało, bo rasa ta przypadła do serca choćby królowej Elżbiecie II. Czym charakteryzują się te zwierzaki, że tak łatwo udało im się zdobyć względy takiej znakomitości?
Psy rasy corgi – wygląd
Prosto charakteryzując rasę corgi można powiedzieć, że psy tej rasy mają długi tułów, krótkie łapki i pyszczek, którego wyraz przypomina nieustępujący z twarzy zwierzaka uśmiech. Niektórzy sądzą, że głowy takich psów łudząco przypominają głowy lisów. Corgi to pies solidnie zbudowany. Ogon takiego zwierzaka jest najczęściej krótki, szczątkowy.
Psy rasy corgi – charakter
Chociaż pies rasy Corgi to zwierzak przyjacielski, doskonale odnajdujący się w roli przyjaciela rodziny, to jednak należy pamiętać, że zdecydowanie nie jest to zwierzak „kanapowy”. Psy rasy corgi nie lubią bezczynności. Rasie tej należy zapewnić jakieś zajęcie, tak by zwierzę mogło wyładować nadmiar energii. Pies rasy corgi to doskonały towarzysz spacerów, a także „miłośnik” uprawiania takich psich sportów jak: flyball, agility, tropienie i obedience.
Aportowanie także na pewno sprawi temu zwierzakowi radość. Jest to zdecydowanie zwierzę, które zmusi nas do aktywności. Instynkt stadny tej rasy jest dość silny, nie musimy więc raczej obawiać się, że zwierzę będzie rodziny – „stada” unikać, decydując się na samotność. Zwierzaka tego nie zadowoli jednak pojawiająca się często w życiu rodzinnym rutyna, bo zwierzę to nie znosi nudy. Trzeba zapewniać psu tej rasy raz na jakiś czas nowe atrakcje. Jest to o tyle łatwe, że psom rasy corgi nie są straszne praktycznie żadne warunki atmosferyczne i chętnie będą bawić się z nami w śniegu czy podczas jesiennej pluchy. Warto pamiętać, że pies tej rasy też zwierzak dość uparty i, co być może gorsze, niezwykle szczekliwy. To właśnie utemperowanie tej drugiej skłonności będzie jednym z ważniejszych zadań podczas treningu psa tej rasy.
Psy rasy corgi – zdrowie, wymogi dotyczące wychowania i pielęgnacji
Psy rasy corgi są dość łatwe w utrzymaniu. Najbardziej kłopotliwe może okazać się czyszczenie psa, który ze względu na budowę i długość sierści wnosi do domu dużo piasku, śniegu, błota itp. Dbając o zdrowie zwierzaka, warto pamiętać o skłonności tej rasy do nadwagi (mogącej pojawić się szczególnie w przypadku braku aktywności), a także mieć w pamięci, że z powodu budowy anatomicznej Corgi częściej niż inne rasy może cierpieć na zwyrodnienie kręgosłupa. Lepiej więc oszczędzić zwierzakowi np. wchodzenia po bardzo wysokich schodach. Poza tym nie jest to rasa szczególnie chorowita. Jeśli chodzi o psychikę zwierzaka – psa tej rasy warto poddać szkoleniu, po pierwsze po prostu dla tego, że jest to rasa bardzo inteligentna, po drugie ze względu na to, że przyuczenie, czy raczej oduczenie psa rasy corgi pewnych zachowań, bardzo ułatwi nam życie. Jedną z cech takiego zwierzaka, nad którą warto popracować jest właśnie wspomniana już wcześniej skłonność do częstego szczekania. Warto mieć świadomość, że szkoląc psa tej rasy najpewniej będziemy mieć mieszane uczucia. Satysfakcja (ze względu na inteligencję zwierzaka) będzie mieszać się z frustracją (wynikającą z kolei z dużego uporu psów tej rasy).
Psy rasy Corgi – co właściwie ma z nimi wspólnego Elżbieta II?
Królowa Elżbieta II generalnie słynie z dużej miłości do zwierząt, szczególną sympatią darzy jednak rasę Corgi. Psy tej rasy latami gościły na królewskim dworze. Co ciekawe, Elżbieta II to nie tylko wielka miłośniczka psów, ale także wybitna trenerka tych zwierząt. Wszystkie z posiadanych przez siebie ras królowa szkoliła sama (a psów tych było niemało, bo władczyni decydowała się też na posiadanie na przykład labradorów retrieverów i spanieli). To właśnie królowa Elżbieta II przyczyniła się do ogromnego rozpowszechnienia tej rasy corgi w Wielkiej Brytanii.
Psy rasy corgi to więc zwierzęta godne króla czy królowej, zwierzaki iście królewskie, a jednocześnie stosunkowo łatwe w utrzymaniu. Za ich posiadaniem przemawia wrodzony urok tych zwierząt, jak i nadana im kulturowo „szlacheckość”. Zdecydowanie trudno się tym zwierzakom oprzeć.
JBE
