Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Historia kina obfituje w liczne kontrowersje i nie chodzi tylko o prywatne poczynania gwiazd i reżyserów. Wiele filmów wywołało gorącą reakcję, która utrzymywała się zarówno dniu premiery, jak i długo po niej. Poniżej prezentujemy trzy przykłady trzech kontrowersyjnych produkcji, bez których nie może się obejść żadne tego typu zestawienie.
Dziwolągi (1932)
Film wyreżyserowany został przez Toda Browninga. Twórca w latach 30. cieszył się popularnością, którą można porównać do dzisiejszej popularności najbardziej uznanych reżyserów filmowych. Zasłynął m.in. Księciem Draculą (1931), gdzie niezapomnianą kreację stworzył Bela Lugosi. Film osiągnął niebywały sukces. Z kolejnym filmem było jednak inaczej…
Chociaż obecnie Dziwolągi budzą raczej empatię, a nie obrzydzenie, produkcja przez wiele lat uznawana była za jeden z najbardziej obrzydliwych filmów w dziejach kina. Z tego powodu zakazana była w wielu częściach świata, również w Stanach Zjednoczonych. Za największy problem uważano fakt, że reżyser zatrudnił osoby z prawdziwymi deformacjami. Ta decyzja Browninga wywołała w wytwórni MGM spore obawy. Doszło do tego, że widownia opuszczała salę kinową podczas próbnych pokazów. Pojawiały się nawet groźby pozwów sądowych, wystosowywanych przez widzów. Dopiero w roku 1963 zniesiony został zakaz pokazów filmu w m.in. Wielkiej Brytanii.
Mechaniczna pomarańcza (1971)
Filmowa historia o Alexie, szefie gangu, którego głównym zajęciem są brutalne zabawy, wywołały szok u widzów na całym świecie. Reżyser filmu, Stanley Kubrick, nie tylko położył nacisk na szczegółowe przedstawienia okrucieństwa, ale też z właściwą mu precyzją zadbał o spójność przedstawionego świata. Surowość zachowań bohaterów doskonale wybrzmiewa na tle zimnego, futurystycznego świata. Kontrowersje nie tylko dotyczą samego filmu, ale też jego recepcji – część młodych ludzi zaczęło wzorować się na głównym bohaterze Mechanicznej Pomarańczy. Doprowadziło to do sytuacji, w której sam reżyser wystosował oficjalną prośbę o wycofanie filmu z dystrybucji na terenie Wielkiej Brytanii.
Ostatnie kuszenie Chrystusa (1988)
Film Martina Scorsese to jedna z najbardziej kontrowersyjnych produkcji końca lat 80. Już same decyzje castingowe mogły doprowadzić do niezadowolenia środowisk religijnych (np. w Piłata wcielił się David Bowie). Kontrowersje budziła również interpretacja Ewangelii i wizja życia Chrystusa (np. scena, w której ukazano zejście Jezusa z krzyża i jego szczęśliwe życie z Marią Magdaleną). Film rozpętał gorącą debatę publiczną; pod kinami organizowane były protesty. W Polsce Ostatnie kuszenie Chrystusa nigdy nie doczekało się premiery na wielkim ekranie. Mimo takich przejść film zapisał się jako jedna z ciekawszych produkcji reżysera; doceniany jest również przez krytyków (na uwagę zasługują zwłaszcza kompozycje Petera Gabriela oraz zdjęcia Michaela Ballhausa).
Wyżej wspomniane filmy łączy ich zmienna recepcja. Są świetnym przykładem tego, jak na skutek zmian obyczajowych postrzeganie „kontrowersyjności” ulega przeobrażeniom. Wspomniane produkcje nadal budzą intensywne emocje, ale nie są one na tyle silne, aby współczesna krytyka filmowa i większość widzów nie mogli dostrzec ich wysokiej artystycznej jakości.
MBO