Kreatywna.pl Gazeta Kreatywna
Podobne artykuły
Chomiki, kawie (świnki morskie), szynszyle, szczury, czy myszy – te popularne gryzonie często żyją nie tylko w hodowlach, ale również w naszych domach. Zwierzęta te bez względu na miejsce, gdzie przebywają są narażone na szereg chorób typowych dla gryzoni. W ich diagnostyce często przeszkadza fakt, że nie pokazują pierwszych objawów chorobowych. Jak więc im przeciwdziałać?
Najczęstsze choroby zakaźne
Podobnie jak u innych zwierząt, tak u gryzoni, najbardziej podstawową klasyfikacją chorób jest podział na zakaźne i niezakaźne. Co ważne, jak podaje literatura weterynaryjna, częściej obserwuje się schorzenia infekcyjne. Do chorób, które wśród nich są najpopularniejsze należy zaliczyć choćby zapalenie skóry z okrywą włosową, wywoływane najczęściej przez pasożyty, rzadziej grzyby i bakterie. Dotyka ono wszystkie gatunki małych i średnich gryzoni, a do objawów należą m.in. nerwowość, brak apetytu i zmiany skórne (otarcia, wyłysienia, strupki, ropnie itp.). Co ważne, choroba ta może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia, istnieje też ryzyko przeniesienia infekcji na człowieka.
Kolejną chorobą, na które są narażone gryzonie jest Salmonelloza, powodowana przez zakażenie bakteriami z rodzaju Salmonella. Jej objawami są silna biegunka i odwonienie, a zakończyć się może śmiercią. Niestety istnieje duże ryzyko zarażenia nią człowieka.
Gryzoni nie omijają też pasożyty, szczególnie tasiemce, obleńce i owsiki. Zakażenia te bardzo często są bezobjawowe, jednak zdarza się że pojawia się biegunka, znaczny spadek wagi oraz wypadanie odbytu. Należy wówczas jak najszybciej zbadać kał zwierzęcia pod kątem występowania w nim śladów pasożytów.
Wymienione wyżej choroby łączą metody ich zapobiegania. A przede wszystkim odpowiednia higiena środowiska i jakość pokarmu, należy zwrócić uwagę na to, żeby nie występowały niedobory żywieniowe. W przypadku gryzoni, które większość czasu spędzają w klatce, konieczne jest dbanie o to aby otrzymywały jak największą ilość ruchu. W innym przypadku ryzyko infekcji znacznie się zwiększa.
Zagrożony układ oddechowy
Spośród chorób układu oddechowego, na szczególną uwagę zasługują zapalenia oskrzeli i płuc oraz zapalenia nosa i zatok. Jedna i druga kategoria chorób dotyka bowiem wszystkie gatunki gryzoni, a często kończą się śmiercią. W przypadku zapaleń płuc i oskrzeli (wywoływane przez bakterie lub wirusy, zdarzają się także infekcje mieszane), objawami które powinny zaniepokoić właściciela są choćby: duszność, głośne oddychanie, katar, zapalenie spojówek, osłabienie, brak apetytu, wychudzenie. Leczenie tych chorób, polegające na antybiotykoterapii trwa nawet kilka tygodni.
W przypadku zapaleń nosa i zatok, są one wywoływane przez bakterie i co istotne, pojawiają się często w konsekwencji urazów okolic otworów nosowych. Na co zwrócić uwagę w przypadku tych schorzeń? Pociąganie nosem, duszność wdechowa, katar i brak apetytu powinny zaalarmować właściciela. Dla przeciwdziałania tych chorób kluczowe są przede wszystkim odpowiedni higiena środowiska. Dbanie o dobrą wentylację, ograniczenie stężenia amoniaku oraz zmniejszenie wilgotności w pomieszczeniu, gdzie przebywają zwierzęta będzie kluczowe w zapobieganiu tym chorobom.
Podsumowując, nic nie zastąpi staranności w żywieniu oraz higienie gryzoni. Środowisko, w którym przebywają musi być odpowiednio przygotowane. W przypadku hodowli ważne jest możliwe niewielkie zagęszczenie zwierząt, w domu dbanie o odpowiednią ilość ruchu i jakość pokarmu. Czynniki takie jak wilgotność pomieszczenia czy intensywność pylenia ściółek również mogą przyczynić się do występowania infekcji. A w przypadku zauważenia niepokojących objawów jak najszybciej należy zgłosić się do lekarza weterynarii, tym bardziej, że większość z tych chorób może skończyć się śmiercią zwierzęcia.
NKL