W ostatnim czasie zwiększa się świadomość społeczna związana ze zdrowym żywieniem, a przez to coraz więcej mówi się o różnych zaburzeniach, które mogą prowadzić do większych problemów. Jednym z nich jest insulinooporność – na czym polega, w jaki sposób można ją zdiagnozować i jak sobie pomóc?
Czym jest insulinooporność?
Najpierw warto wspomnieć o działaniu samej insuliny. Jest to hormon, który reguluje poziom glukozy we krwi. Po spożyciu posiłku, kiedy następuje rozkład składników pokarmowych zawartych w nim, naturalnie wzrasta poziom glukozy. Kiedy osiąga on poziom zbyt wysoki dla organizmu, następuje wydzielanie insuliny z trzustki, która pobudza wątrobę do przemiany glukozy w glikogen. Jest on substancją, która ma za zadanie magazynować energię na trudny czas. Kiedy spada poziom glukozy i nie ma dostępu pokarmu, wydzielany jest inny hormon – glukagon, który stymuluje przemianę glikogenu w glukozę. Insulinooporność to zmniejszenie wrażliwości komórek człowieka na działanie insuliny, co powoduje, że glukoza nie jest wychwytywana z organizmu i jej stężenie staje się niezdrowe dla człowieka.
Jakie są objawy insulinooporności?
Obecnie uznaje się, że aby stwierdzono insulinooporność, muszą być spełnione trzy z pięciu podanych niżej kryteriów:
- zwiększony obwód talii (w Europie ≥80 cm u kobiet i ≥94 cm u mężczyzn);
- stężenie triglicerydów >1,7 mmol/l (150 mg/dl) lub leczenie hipertriglicerydemii;
- stężenie HDL C <1,0 mmol/l (40 mg/dl) u mężczyzn i <1,3 mmol/l (50 mg/dl) u kobiet lub leczenie tego zaburzenia lipidowego;
- ciśnienie tętnicze skurczowe ≥130 mm Hg lub rozkurczowe ≥85 mm Hg bądź leczenie rozpoznanego wcześniej nadciśnienia tętniczego;
- stężenie glukozy w osoczu na czczo ≥5,6 mmol/l (100 mg/dl) lub leczenie farmakologiczne cukrzycy typu 2.
Badania dotyczące stężenia glukozy czy HDL może zlecić lekarz dietetyk. Jeśli istnieją towarzyszące temu schorzeniu inne zaburzenia, takie jak PCOS, zwyrodnieniowe zapalenie stawów, nadciśnienie tętnicze czy obturacyjny bezdech senny, można zgłosić się na konsultację. Poradnia DP MED oferuje szeroki wachlarz specjalistów, w tym lekarza dietetyka.
Zagrożenia płynące z insulinooporności
Insulinooporność występuje u osób chorych na cukrzycę. Ponadto 85% chorujących na insulinooporność to osoby otyłe. Warto jednak zaznaczyć, że może ona być stanem poprzedzającym cukrzycę typu 2, oraz można nie mieć problemu z wagą, by na nią chorować. Spowodowane jest to spożywaniem dużej ilości pokarmów o wysokiej zawartości cukru, co skutkuje dużym stężeniem glukozy we krwi. W normalnej sytuacji wydzielany jest glukagon, który powoduje spadek tego stężenia, jednak utrzymujące się przewlekle wysokie stężenie glukozy działa toksycznie na komórki trzustki, co może powodować zaburzenia w wydzielaniu hormonów. To z kolei może doprowadzić do zaburzeń w regulacji poziomu glukozy i wykształcenia się cukrzycy typu 2.
Materiał partnera