Zdecydowanie najtrudniejszym elementem składającym się na dobrą książkę jest umiejętne przedstawienie psychiki głównych bohaterów. Akcja może być naprawdę porywająca, nie pozwalając czytelnikowi nawet na chwilę wytchnienia, ale wszystko to nic nie będzie znaczyć bez dobrego rozwinięcia postaci. Zadanie to, staje się o wiele trudniejsze, jeśli autor ma zamiar stworzyć całe swoje dzieło na filarach uczuć i przemyśleń bohatera, co uczynił Bruno Kadyna w książce „Ciężki Bagaż”
Bruno Kadyna „Ciężki Bagaż”
Wydawnictwo Bibliotekarium
Bruno Kadyna od swojego debiutu literackiego udowadnia, że nie tylko przychodzi mu to z łatwością, ale z każdą kolejną książką utwierdza w przekonaniu, że jest wielką nadzieją młodego pokolenia pisarzy w naszym kraju. „Ciężki Bagaż” w zasadzie od samego początku budzi w czytelnikach mieszane uczucia, wprowadzając ich w swego rodzaju zakłopotanie. Z jednej strony mamy wydawałoby się prostą opowieść o poszukiwaniu odkupienia i ucieczce przed demonami przeszłości, a z drugiej stoi bohater nakreślony w taki sposób, że od razu wzbudza nasze podejrzenia co do swojej szczerości. W książce Kadyny nie znajdziemy bezpośredniej odpowiedzi na to, jakie są prawdziwe motywacje Adama, głównego bohatera. Narrator celowo wzbudza zamieszanie w tej warstwie i nie zamierza od samego początku ułatwić nikomu zrozumienia przekazu. Ten dziwny, ale i sprytny pomysł spowodował, że książka „Ciężki Bagaż” może być wielowymiarowa i w zależności od tego, kto ją czyta, jej sens może być dla odbiorców zupełnie różny. Kadyna bardzo dobrze potrafi stworzyć tego typu strukturę, co daje naprawdę dużo satysfakcji z lektury.
Szukając odkupienia
Główny bohater ma całkiem sporo za uszami, ale jest przynajmniej tego świadomy. Adam to mężczyzna w średnim wieku, który przez większość swojego dorosłego życia był związany z pomorską mafią. Wykonywał dla nich przeróżne zadania, nigdy nie pytając, po co i dlaczego. Przez lata wykształcił w sobie swego rodzaju parasol ochronny, dzięki któremu nie musiał walczyć z poczuciem winy. Niestety dla niego, ostatnio parasol ten zaczął przeciekać, przez co Adam jest zalewany wyrzutami sumienia oraz powątpiewaniem w to, czy dobrze wybrał kierunek drogi w swoim życiu. Nie mogąc znieść dłużej wewnętrznych rozterek, postanawia uciec, jak najdalej się tylko da od mafii, swoich byłych szefów i przyjaciół. Adamowi możliwe, że nawet by się to udało, ale popełnia jeden, ale za to bardzo istotny błąd, jakim jest kradzież sporej ilości mafijnej gotówki. Ucieka, ale wie, że nie ma dokąd, takich rzeczy się nie wybacza. Na swojej drodze spotyka młodą dziewczynę, która swoją niewinnością, buntem wobec świata i wiecznym okazywaniem przekory, ponownie wskaże Adamowi, że życie może być normalne i przyjemne.
Przemiana
„Ciężki Bagaż” można podzielić na dwie części, które są w zasadzie tak różne swoim przekazem, że mogłyby być dwiema książkami. Pierwsza część jest o wiele mroczniejsza, skłaniająca czytelnika do zrozumienia bardzo negatywnych emocji, myśli i schematów działania Adama. Mężczyzna tkwi po same uszy w prawdziwym bagnie przestępczości i jego niemal niewzruszone niczym sumienie wzbudza strach. W momencie, w którym Adam zaczyna odczuwać potrzebę zmiany, cała narracja i wszystko, co otacza głównego bohatera, również się zmieniają. Autor książki zaczyna zmieniać sposób opisywania tego, co spotyka Adama, inaczej przekazuje jego myśli i czyny. W pewien sposób jest to bardzo dokładne pokazanie, jak zmienia się myślenie ludzi, na przykładzie Adama właśnie. Wszystko, co znał do tej pory, powoli się zmienia i Kadyna zmusza do tego także czytelnika, kreując inna rzeczywistość fabularną książki.
„Ciężki Bagaż” to książka wyjątkowo pod wieloma względami. Doskonale nada się dla osób, które szukają nietuzinkowego podejścia do prowadzenia fabuły, ale także oferując bardzo głęboką analizę psychiki głównego bohatera. Sposób, w który została napisana, daje możliwość wielopoziomowej interpretacji, dzięki czemu jej treść jeszcze na długo pozostaje z czytelnikiem. Bruno Kadyna zaczyna wyrastać powoli na naczelnego psychologa polskiej literatury, warto więc zapoznać się z jego twórczością.
PMA