Rozwijające się lub trwające uzależnienie wpływa na funkcjonowanie całej rodziny lub relacji. Przewlekły, stres, brak zaufania i życie w napięciu przekłada się przede wszystkim na stan psychofizyczny najbliższych. Z czasem sytuacja może stać się kwestią przyzwyczajenia, co prowadzi do współuzależnienia. Jak rozpoznać objawy i gdzie udać się po pomoc?
Kiedy można powiedzieć, że to współuzależnienie?
Współuzależnienie to zaburzone przyzwyczajenie się, zaakceptowanie, adaptacja do trudnej sytuacji. Rozwija się w trakcie utrzymywania relacji z osobą uzależnioną. Osoby współuzależnione wypracowują w sobie mechanizmy i strategie, które ewoluują w czasie utrzymywania kontaktów z osobą uzależnioną. Im dłużej trwa relacja, tym bardziej destrukcyjne stają się zachowania. Kiedy u jednej z bliskich sposób rozwija się uzależnienie, na początku zaniedbuje swoje obowiązki, przez co większa odpowiedzialność spada na drugą stronę. Im dłużej sytuacja trwa, tym większa czujność i kontrola spada na bliską osobę. By utrzymać równowagę, nieświadomie i niecelowo podtrzymywane jest uzależnienie. Zarówno uzależnienie, jak i współuzależnienie można leczyć. Dzięki odpowiedniej terapii każdy może stanąć ponownie na nogi. Ośrodek terapii uzależnień Medjol pomoże zawalczyć o lepsze jutro zarówno osobom uzależnionym, jak i ich bliskim.
Jak rozpoznać współuzależnienie?
Objawy współuzależnienia są niemalże niedostrzegalne przez osoby z zewnątrz, a także same osoby, które zmagają się z problemem. Często wypierają to, co się dzieje za zamkniętymi drzwiami – nie mówi się głośno o tym, co tak naprawdę dzieje się w domu – współuzależnieni nie dzielą się awanturami, krzykami, informacjami o przemocy. Na pytania o to, co się dzieje, osoba współuzależniona kłamie albo szuka usprawiedliwień. Do objawów współzależenia należy również brak skupienia, trudności w koncentracji, zamknięcie się w sobie. Stopniowo coraz częściej następuje wyparcie emocji, które czuje się wobec drugiej osoby. Pojawiają się huśtawki emocjonalne, martwienie się o zdrowie uzależnionego, a także poczucie winy. Sam uzależniony często sugeruje, że to właśnie druga strona jest powodem do sięgania po alkohol, czy narkotyki. Nierzadko dochodzi również do aktów przemocy, o których ofiary nie mówią głośno z powodu wstydu. Osoby współuzależnione starają się również kontrolować partnera – sprawdzają ubrania telefon, śledzą lub przeglądają rzeczy osobiste. Dodatkowo wymuszając obietnice, mówią, że odejdą, a mimo to ciągle trwają i podporządkowują całe swoje życie przez cały czas.
Współuzależnienie jest zaburzeniem, z którym można walczyć na terapii, niezależnie od stopnia zaawansowania uzależnienia bliskiej osoby. Dzięki pomocy specjalisty można ponownie stanąć na nogi i poczuć się wolnym od obowiązku wykonywania różnego rodzaju prac czy przejmowania kontroli. Jeżeli czujesz się źle, a wszelkie objawy pasują do Twoich odczuć – sięgaj po pomoc profesjonalnego terapeuty. Zawalcz o swoje zdrowie!
Materiał partnera