Wyglądem zewnętrznym przywodzić może na myśl zarówno psa, jak i lwa, jednak posiada bardzo spokojne usposobienie. Jest przy tym bardzo inteligentny i towarzyski. Leonberger to wyjątkowa rasa, która sprawdzi się zarówno w charakterze psa stróżującego, jak i w roli domowego pupila.
Niebagatelne gabaryty
Leonberger to olbrzymia rasa psów o długiej, wymagającej częstego czesania sierści. Masa dorosłych psów waha się zazwyczaj w przedziale 35-50 kg, choć nierzadko spotkać można również okazy dochodzące do 70 i więcej kg. Suki są zazwyczaj nieco lżejsze, ważą przeważnie 30-50 kg (choć i tutaj zdarzają się przypadki zbliżające się do 60 kg). Przedstawiciele tej rasy dorastają do 80 cm w kłębie w przypadku samców i 75 cm w przypadku samic. Cechą charakterystyczną psów rasy leonberger jest długa sierść maści rudej, kremowej, piaskowej, żółtej bądź mieszanej. Pod nią z kolei kryje się mocno umięśnione ciało o harmonijnej budowie. Charakterystyczna dla leonbergerów jest szata dwuwarstwowa z gęstym podszerstkiem i prostym (choć wzorzec dopuszcza lekkie falowanie) włosem okrywowym. Psy te mają również „grzywę” gęstych, długich włosów naokoło szyi i na klatce piersiowej.
Przyjazny charakter z pasterskim rodowodem
W przeciwieństwie do innych ras psów podobnych rozmiarów, leonberger jest wyjątkowo towarzyskim i rodzinnym psem. Bardzo szybko przywiązuje się on do człowieka i pragnie towarzyszyć mu niemal na każdym kroku. Jest także bardzo przyjaźnie nastawiony do dzieci. Co ważne, temperament rasy leonberger jest raczej umiarkowany, co tym bardziej predysponuje ją do bliskich kontaktów z dziećmi. Pasterski rodowód rasy i jej przywiązanie do ludzi powoduje jednak, że psy te stanowią doskonałych stróżów i obrońców domu, w którym mieszkają. Jednocześnie ludzie, którzy zaakceptowani zostali przez członków rodziny, z którą pies żyje szybko zyskają także jego sympatię. Powstanie rasy leonberger przypisuje się niegdysiejszemu burmistrzowi południowoniemieckiego miasta Leonberg. W latach 40. XIX w. postanowił on wyhodować nową rasę psów, które przypominać miały uwidocznionego w herbie miasta lwa. Stuprocentowa pewność co do przodków leonbergerów istnieje w zasadzie jedynie w przypadku pirenejskich psów górskich. Wysoce prawdopodobnymi pozostałymi jego przodkami są natomiast rasy landseer, mastif tybetański i bernardyn. Potwierdzeniem tej tezy są nie tylko masa i wielkość leonbergerów, ale także poszczególne cechy charakteru, odpowiadające charakterologicznie wymienionym rasom. Ze względu na swoje gabaryty leonberger jest psem wymagającym dużej ilości odpowiedniego pożywienia. Dwukrotnie już w historii doprowadziło to nieomal do wyginięcia całej rasy. Zarówno podczas I jak i II wojny światowej, w związku z niedoborami pożywienia, właściciele nie mieli ich czym karmić. Obecnie psy tej rasy nadal są rzadkością, choć warto odnotować że ich liczba i popularność stale rosną.
Aktywność, zdrowie i długość życia
Leonberger ze względu na swoje rozmiary raczej nie sprawdzi się jako pies do mieszkania w bloku. Zdecydowanie najlepiej czuje się na większej przestrzeni, którą dodatkowo może stróżować. Psy tej rasy lubią aktywność na otwartej przestrzeni, chętnie biegają bądź spacerują u boku właściciela. Najlepszym terenem spacerowym dla leonbergera będzie okolica zalesiona i w pobliżu zbiorników wodnych. Kąpiel w tychże zbiornikach nie będzie stanowiła dla psa przeszkody. Cechą charakterystyczną leonbergerów są bowiem łapy wyposażone w błonę pławną. W przypadku młodych psów rasy leonberger zalecane jest ograniczenie ich aktywności fizycznej. Nie jest również wskazane wchodzenie i schodzenie po schodach, przynajmniej do momentu kiedy ich kości dostatecznie się rozwiną. Jest to też moment, w którym należy zwiększyć ilość ogólnej aktywności fizycznej. Rozwój układu kostnego dobiega końca mniej więcej po roku od urodzenia psa. Podobnie jak w przypadku przedstawicieli innych ras, leonbergery cierpieć mogą na dziedziczną dysplazję stawów biodrowych oraz schorzenia oczu. Warto jednak zauważyć, że rasa nie należy do ponadprzeciętnie obciążonych genetycznie. Średnia długość życia leonbergerów, podobnie jak w przypadku innych ras olbrzymich, wynosi ok. 8-10 lat, choć zdarzają się także przypadki psów świętujących 12. urodziny.
Leonberger to wdzięczna rasa psów, która swoim opiekunom za bliskość i uczucie odpłaci się wiernością i poczuciem bezpieczeństwa. Należy jednak pamiętać, że psy te do szczęścia potrzebują dużej ilości przestrzeni, pożywienia i ludzkiej uwagi. Leonbergery sprawdzą się doskonale jako towarzysze spacerów i jako obrońcy domu. Dzięki swemu charakterowi będą również niegroźne dla dzieci. Należy jednak pamiętać, że najmłodszych dzieci nie można pozostawiać bez opieki w towarzystwie tej rasy – ze względu na swoją masę może on wyrządzić krzywdę dziecku w trakcie zwykłej zabawy.
PWO