Grzybica międzypalcowa to jedna z trzech postaci grzybicy stóp, która występuje najczęściej. Oprócz postaci międzypalcowej możemy wyróżnić grzybicę potnicową oraz złuszczającą. Zmiany najczęściej lokalizują się między trzecim i czwartym oraz czwartym i piątym placem. Często towarzyszy jej grzybica paznokci. Jednym z podstawowych objawów jest uporczywy świąd i uczucie pieczenia stóp. U podstaw tej postaci leży nadmierna potliwość oraz czynniki zwiększające ryzyko zakażenia [1].
Jak dochodzi do zakażenia?
Do zainfekowania grzybem najczęściej dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą lub z zakażoną glebą. Grzybicy można się także nabawić podczas noszenia zakaźnego obuwia – na lodowisku, podczas gry w kręgle oraz na basenie lub w saunie. Zakażeniu sprzyja nadmierna potliwość stóp, uszkodzenie naskórka, miejscowe stosowanie sterydów, obniżenie odporności lub chorowanie na cukrzycę [1,2].
Typowe objawy grzybicy międzypalcowej
Zmiany chorobowe początkowo widoczne są w przestrzeniach między trzecim i czwartym oraz czwartym i piątym palcem, następnie ulegają rozpowszechnieniu w innych przestrzeniach. Początkowo mają charakter pęcherzyków i są bagatelizowane przez pacjentów. Zakażenie łatwo przenosi się na inne okolice ciała w wyniku drapania lub wycierania się ręcznikiem. Skóra objęta grzybicą jest szarobiała, obrzęknięta, popękana, występują również łuski skórne, które można łatwo oderwać. Czasem zmiany mają nieprzyjemny zapach [1,2].
Jak postawić diagnozę?
Diagnostyka wymaga wykluczenia kandydozy i infekcji bakteryjnej. Diagnozę stawia się na podstawie badania pod mikroskopem zeskrobin ze zmiany lub poprzez hodowlę patogenu w laboratorium [3].
Jak leczyć grzybicę między palcami?
Grzybicę międzypalcową najczęściej leczy się preparatami stosowanymi miejscowo. Bardzo dobrze sprawdzają się pochodne imidazolowe, jak np. bifonazol, dlatego, gdy tylko pojawi się grzybica między palcami Canespor będzie idealnym rozwiązaniem. Jest to krem dostępny w aptekach bez recepty. Należy nakładać cienką warstwę każdego dnia, raz lub dwa razy na dobę. Proces leczenia bywa uciążliwy i wymaga regularności oraz cierpliwości. Należy ściśle kierować się zaleceniami lekarskimi celem uniknięcia nawrotu choroby i nie przerywać leczenia od razu po ustąpieniu objawów. Jeżeli grzybica zaatakuje również paznokcie, często wdraża się leczenie doustne preparatami: terbinafiną lub itrakonazolem [1,3].
Jak uniknąć zakażenia?
- Zawsze dokładnie wycieraj stopy do sucha.
- Po epizodzie grzybicy zdezynfekuj swoje obuwie oraz skarpetki.
- Unikaj chodzenia boso w miejscach publicznych, takich jak basen czy sauna.
- Regularnie oglądaj swoje stopy celem wczesnego wykrycia tworzących się zmian.
- Jeżeli cierpisz na nadmierną potliwość stóp, warto kupić antyperspirant lub inny preparat zmniejszający potliwość stóp.
- Staraj się nosić przewiewne obuwie, szczególnie w upalne dni.
- Nie używaj obuwia noszonego wcześniej przez inne osoby [3].
Bibliografia:
[1] – Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005 [2] – Rassner G., Dermatologia. Podręcznik i atlas, W.Wrocław: Urban & Partner, 1994 [3] – A. Kaszuba, Z. Adamski, Leksykon dermatologiczny, Wydawnictwo CzelejMateriał partnera zewnętrznego