Istnieje wiele rodzajów zaburzeń lękowych, które mogą dotknąć każdego, niezależnie od wieku, płci czy dotychczasowych doświadczeń życiowych. Jednym z najczęściej występujących problemów jest zespół lęku uogólnionego, który potrafi w znacznym stopniu obniżyć jakość życia osoby, która go doświadcza. Mimo iż diagnoza oraz leczenie zaburzenia jest żmudne i długotrwałe, możliwa jest znaczna poprawa stanu psychicznego, a pacjent będzie w stanie cieszyć się życiem. Czym zatem jest zespół lęku uogólnionego i w jaki sposób się objawia?
Zespół lęku uogólnionego – przyczyny schorzenia
Zespół lęku uogólnionego jest przypadłością, która jest dość powszechna, dotyczy bowiem od 5 do 8% ogólnej populacji światowej. Choć schorzenie to może dawać różnorodne objawy, najczęściej sygnałem alarmowym, który skłania do wizyty u psychiatry lub psychologa jest stałe występowanie napięcia i poczucie niepokoju, które nie znika nawet w pozornie komfortowej dla pacjenta sytuacji. Zespół lęku uogólnionego powinien być wskazaniem do wizyty u psychiatry lub psychologa i podjęcia terapii, często skojarzonej z leczeniem farmakologicznym.
Przyczyn zespołu lęku uogólnionego upatruje się najczęściej w nieprawidłowym poziomie neuroprzekaźników (serotoniny lub noradrenaliny) w mózgu, jednak często jest on wypadkową czynników medycznych i środowiskowych. Na jego wystąpienie narażone są głównie osoby, które doświadczyły traumatycznego wydarzenia (śmierć bliskiej osoby, napad rabunkowy), samotne, mające problemy finansowe czy bezrobotne. Na rozwój schorzenia wpływ ma także długotrwałe stosowanie substancji psychoaktywnych.
Objawy
Pierwszym i głównym objawem zespołu lęku uogólnionego jest permanentne poczucie stresu i lęku, które nie są wywoływane rzeczywistym stanem zagrożenia i nie mijają nawet w sytuacjach, które teoretycznie nie stanowią powodu do niepokoju. Schorzenie może ponadto wywoływać szereg nieprzyjemnych objawów somatycznych, takich jak bóle brzucha, napięciowe bóle głowy, problemy trawienne czy dolegliwości ze strony układu naczyniowego. Osoby zmagające się z zespołem lęku uogólnionego nie są w stanie zrelaksować się ani wypocząć i nawet po przespaniu odpowiedniej liczby godzin czują się zmęczone – jest to efektem nadmiernie obciążonego układu nerwowego, który stale pozostaje w gotowości. Zaburzenie to powoduje ponadto, że pacjenci dużo intensywniej przeżywają wszelkie emocje i nawet błahe zdarzenia mogą prowadzić do nieoczekiwanych i wyolbrzymionych reakcji.
Leczenie
Leczenie zespołu lęku uogólnionego jest zazwyczaj długie i wymaga dużo pracy od pacjenta, jednak przynosi ono poprawę i w dużym stopniu poprawia komfort życia osoby zmagającej się z ciągłym lękiem. Przeważnie zaleca się jednoczesne uczęszczanie na psychoterapię oraz stosowanie farmakoterapii, jednak ostateczne postępowanie zawsze określa prowadzący lekarz psychiatra. Terapia osób z zaburzeniami lękowymi zwykle prowadzona jest w nurcie poznawczo – behawioralnym, w leczeniu farmakologicznym najczęściej stosuje się natomiast leki przeciwdepresyjne.
DHA